منطق

بعضی وقتها آدمها چی را به چی ترجیح نمی دهند بلکه فقط به چی ترجیح می دهند.
که خیلی دردناکه .

اما یک سوال, اگه به شما بگن یک گراف دارین که بی شمار راس داره و کوتاهترین مسیر از جایی که هستید را بخواهید به مقصد به دست آورید، از الگوریتمای کوتاهترین مسیر استفاده می کنید؟
می دانیم که حتما اینها جواب نمی دهند! و می دانیم فقط همینها می توانند مطمئنا به جواب برسند.

من اگر باشم هر بار شانسی-انتخابی!؟ به یکی از راسهای اطراف می روم . امید را دوست دارم که بعضی وقتها فقط توی فضاهای کلودی پیدامی شود.

یک سوال دیگه، آیا وضعیت ها را مارک می کنید که دوباره به آنها نروید؟
یا اصلن در همه موارد اینطور ترجیح می دهید؟

به اینکه متدهای احتمالی بهترند یا قطعی در جهان واقعی فکر کرده اید؟ خوب است قبلا این صفت رو در مورد جهان واقعی بررسی کنید.
و اینکه بعضی وقتها مدلسازیهای علم چقدر بچه گانه است